Çevremizde olanları eleştirmek doğamızda vardır. Örneğin başkalarının giyimini, davranışlarını eleştiririz. Oysa herkesin giyim zevki ve olanakları bizim düşündüğümüz gibi olmak zorunda değil. Davranışları ise başkalarına ve çevreye zarar vermediği, kötü örnek olmadığı sürece kendini ilgilendirir. En iyi niyetli olanımız bile zaman zaman başkalarını gereksiz yere eleştiririz.
Doğamızda olan bir başka şey ise hatalarımızdan dolayı başkalarını suçlamaktır. Bu bir savunma mekanizması ya da kaçış yolu olabilir ama asla sorunlara çözüm getirmez.
Neyse ki doğamızda olan zayıflıklarımızı, olumsuz özelliklerimizi törpüleyecek zeka ve yeteneğe sahibiz. Biraz sağduyu sahibi insanlar bunu başarabilir.
Yöntem basit; önce en yakınımıza, yani kendimize bakarak yaşamı daha çekilir hale getirmek mümkün. Hem böylesi insana daha yakışır bir davranış değil mi? Amaç suçluluk duyguları geliştirmek değil elbette. Önemli olan olumsuz durumun gerçek nedenini görüp yaşanılandan bir ders alabilmek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder