Günümüzde dostluklardan, arkadaşlıklardan da önce tavsıyan bir kavram var : Komşuluk.
Çocukluk anılarımızda kalan komşuluk ilişkilerini yaşamak hemen hemen olanaksız. Belki hala sürdürebilenler olabilir ama azınlıkta olduklarını tahmin ediyorum. Komşuluk ilişkileri genelde asgari düzeyde ve geleneksellikten uzak. Bu durumu oluşturan nedenler hakkında az çok herkesin bilgisi ya da fikri var. Gerçekten de günümüz koşullarında böyle olması daha mantıklı gibi ama anılarda kalan akrabadan yakın komşular, onlarla yaşanan dayanışma, sevgi saygı özleniyor. Bizden sonra gelenler bu tür ilişkileri hiç bilmedikleri için eksikliğini duymayacaklardır ama ben özlüyorum o güzel komşulukları.
Hatta bir süre önce izlediğim bloglardan ikisinin yazarları birbirlerine ''komşu'' diye hitap edince, önce gerçekten komşu hanımlar olduklarını düşündüm. Sonra farklı şehirlerden yazdıklarını görüp birine sordum, komşuluğunuz oldu mu? diye.. Yokmuş, ancak birbirlerine duydukları sempati, benzer hayat tarzları nedeniyle ''keşke komşu olsaydık , neyse ki blog komşusuyuz'' diyerek böyle hoş bir hitap şekli oluşturmuşlar. Geçen gün yazılarını okurken ben de kendimi komşulardan biri gibi hissettim. Gerçi bloglarımızın içeriği farklı ama zaten eski komşuluklarda da farklı özellikte insanlar gayet güzel komşuluklar yaşayabiliyordu. Ben de bu becerikli ve kültürlü hanımların elinden iş gelmeyen yeni komşuları olayım dedim.
Belki diğer blog yazarlarından da yeni komşular katılır, böylelikle reel yaşamda eksikliğini duyduğumuz güzel komşulukları sanal ortamda ucundan kıyısından yaşar, kahve sohbetleri falan yaparız..
5 yorum:
Sevgili komşum Yasemin hanımcığım,ağzınıza kaleminize sağlık Ne güzel bir yazı olmuş.Bu konuyu hep konuşuruz da kaleme dökememiştik aslında komşunun yeri hayatımızda ailemiz kadar akrabalarımız kadar -hatta kimi zaman daha da- önemli değil mi ? Bu arada sevgili Begonvilli Ev ile birlikte size bir kahve içimi uğramamız şart oldu. Hoşgeldiniz aramıza :)))
Çok teşekkür ederim. Sizler gibi zarif komşularım olması çok iyi oldu. Evet, kahveye beklerim:)
Aaa, bizi yazmışsınız:)
Nasıl başlattığımızı hatırlamıyorum ama ben Sevgili Nilgün ile gerçekten kendimi gayet iyi anlaşan iki komşu gibi hissettim. İnanın blog komşuluğu da oldukça hoş oluyor. Siz de katılınca(hatta başka arkadaşlar da katılabilirler), Desperate Housewives'ın kadınları gibi olacağız. Neyse ki bizler çaresiz ev kadınları sayılmayız. Dayanışmaya, gerekince birbirimizi dinlemeye, her türlü paylaşıma, öğrenmeye evet, çaresiz hissetmeye hayır! İkinize de sevgiler, selamlar.
Bu yazıdan sonra blog komşularıylada tanışmış olduk (:
Sanırım ben bu konuda şanslı olanlardanım. Özellikle akşam yemeğinden sonra çay ve kahve sohbetlerimiz olur bizim ve bunun tadı paha biçilemez bir şey.
Demek pek de yeni bir şey değil. Ben blog dünyasında yeni sayılırım, pek bilmiyordum.
Yorum Gönder